Έλενα Κοσμά: «Περιμένω τα πάντα και τίποτα»
Με την Έλενα Κοσμά, είχα την, καλή, τύχη, να συνεργαστώ μαζί της, στο διαδικτυακό μουσικό περιοδικό, που λειτουργούσα παλιότερα(e-orfeas.gr), όπου είχε τη μόνιμη στήλη της(«Dum Spiro Spero»), αλλά, γενικότερα, έγραφε.
Έτσι και την γνώρισα, ως μια μουσικό-δημιουργό-ερμηνεύτρια, που ήταν, ταυτόχρονα, χρονικογράφος, αρθρογράφος, αλλά και ποιήτρια!
Με την Έλενα, έχουμε παρακολουθήσει μαζί, δεκάδες μουσικές παραστάσεις, έχουν κάνει ατέλειωτες συζητήσεις για την Τέχνη και τη Ζωή, όπου διέκρινα τη δημιουργικότητά της, το κοφτερό πνεύμα της και την πολυσχιδή της προσωπικότητα, κι, ειλικρινά, είμαι πολύ ευτυχής, που – μέσω αυτής της συνέντευξης – σας την παρουσιάζω, με αφορμή το τραγούδι της(που κυκλοφόρησε από το Ogdoo Music Group ), τις «Παραισθήσεις».
Καλή σας ανάγνωση κι ακρόαση!
- Έλενά μου, σε μια συνέντευξη – γνωριμίας, για τους αναγνώστες του δημοσιογραφικού μου μπλογκ TA-SOS (http://www.ta-sos.blogspot.gr/), πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή. Κι εννοώ, το πότε, το πώς και το γιατί, της έναρξης της σχέσης σου με τη μουσική και το τραγούδι.
- Η μουσική! Νομίζω πως γεννήθηκε μέσα μου, μαζί κι αυτή με εμένα. Ένα παιδικό αγιοβασιλιάτικο πλαστικό πιανάκι στη Β’ δημοτικού ήταν αρκετό για να καταλάβουν οι δικοί μου, πως κάτι… μου συμβαίνει. Η συνέχεια δεν ήταν εύκολη, τα μαθήματα πιάνου ήταν ένα είδος πολυτέλειας και φυσικά κανένας δεν πίστευε ότι θα συνεχίσω. Μάλλον περίμεναν πότε θα βαρεθώ. Ευτυχώς που συνέβη το αντίθετο, διαφορετικά βαρετή θα ήταν ζωή μου.
- Ποια ήταν τα πρώτα μουσικά σου ακούσματα (δημιουργοί και φωνές), αλλά κι αυτά, που σου καθόρισαν – αν νομίζεις, πως κάποια συγκεκριμένα σε επηρέασαν καθοριστικά – το ύφος σου, το είδος και την ερμηνευτική τοποθέτηση της φωνής σου.
- Παρότι σπούδασα κλασσική μουσική (πιάνο), ήμουν από εκείνες που πατούσαν διαρκώς τη σουρτίνα για να μην ακούσουν στο ωδείο ότι εκτός από κλασσικά κομμάτια παίζω Χατζιδάκι και Σπανό. Η εποχή των δύο, πιστεύω πως καθόρισε τη μουσική μου παιδεία, έμαθαν δηλαδή από νωρίς τα αυτιά μου να μπορούν να ξεχωρίζουν την καλή από την όχι καλή μουσική. Τόσο οι μετέπειτα μουσικές μου επιλογές, όσο και η έννοια της Τέχνης στη ζωή μου, πιστεύω πως με έχουν επηρεάσει όχι μόνο σε καλλιτεχνικό, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Εύχομαι ταυτόχρονα πως έχουν δημιουργήσει και την δική μου ερμηνευτική ταυτότητα.
- Γράφεις το βιογραφικό σου : «Ολοκλήρωσε τις μουσικές της σπουδές. Είναι δασκάλα πιάνου και ταυτόχρονα εργάζεται ως μουσικός - τραγουδίστρια.». Ήταν μια συνειδητοποιημένη απόφαση, ή, μια καλή, και για σένα και για μας (όπως αποδείχτηκε) συγκυρία, που πήρες την απόφαση για ενασχόληση με το τραγούδι;
- Στα χρόνια του λυκείου προέκυψε το τραγούδι έξω από τους τοίχους του σπιτιού μου. Ήταν η μόνη ευκαιρία που είχα για να μπορέσω να καλύψω οικονομικά τις μουσικές μου σπουδές. Εκείνες βέβαια τελείωσαν, αλλά το τραγούδι παρέμεινε. Ύστερα ήρθαν τα μαθήματα πιάνου για να μπορώ να τραγουδάω εκείνα τα τραγούδια που θα με κάνουν να νιώθω καλά. Τώρα αυτοί οι δύο δρόμοι είναι παράλληλα. Η καλλιτεχνική μου πορεία ήταν και παραμένει δύσκολη μα ταυτόχρονα ενδιαφέρουσα… ακόμα και τα όνειρα κόποις κτώνται.
- Ταυτόχρονα τελειώνεις τις σπουδές σου στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ανοιχτό Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Είναι μια παράλληλη, με τη μουσική, διαδρομή σου;
- Οι σπουδές! Πράγματι, άλλη μια παράλληλη διαδρομή. Διάφορες διαδρομές, θα έλεγα, που έχουν την ίδια κατεύθυνση, το «κέντρο». Δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να φτάσεις εκεί, στο «κέντρο», που δεν είναι ποτέ ίδιο για όλους.
- Έχεις συνεργαστεί με αξιόλογους ανθρώπους της ελληνικής μουσικής σκηνής, αλλά, καλύτερα, να μας μιλήσεις εσύ, γι’ αυτό το κεφάλαιο, της μέχρι τώρα διαδρομής σου, κάνοντας τις στάσεις, που εσύ κρίνεις, ότι πρέπει.
- Οι συνεργασίες είναι οι ωραίες στιγμές της «δουλειάς». Αφήνουν αναμνήσεις και ανεκτίμητης αξίας εμπειρίες. Κάποιες από αυτές ήταν με το Γιάννη Σπανό, τον Γιώργο Κατσαρό, τον Δημήτρη Ιατρόπουλο, τον Δάκη, τον Μιχάλη Βιολάρη, τον Κώστα Μακεδόνα, τον Μιχάλη Δημητριάδη και πολλούς ακόμα αξιόλογους καλλιτέχνες.
- Μόλις κυκλοφόρησε – από το Ogdoo Music Group - το καινούριο τραγούδι σου «Παραισθήσεις» (σε δική σου μουσική και στίχους), όπου λειτουργεί ως προπομπός της πρώτης σου προσωπικής σου δισκογραφικής δουλειάς. Μίλησέ μου για το όλο πρότζεκτ του πρώτου επερχόμενου δίσκου σου.
- Οι «Παραισθήσεις» είναι ένα δείγμα, ή, μάλλον, μια πρώτη γνωριμία, μια κι είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζω κάτι τόσο πολύ δικό μου. Στα επόμενα σχέδια μου είναι η δημιουργία μιας ολοκληρωμένης δισκογραφικής δουλειάς με δικά μου τραγούδια. Το Ogdoo Music Group στηρίζει τα βήματά μου και το ευχαριστώ.
- Χρονογραφήματα και άρθρα σου σχολίων δημοσιεύονται στον Τύπο και σε ηλεκτρονικά περιοδικά, ενώ έχεις κυκλοφορήσει και δυο ποιητικές συλλογές. Αυτή είναι η άλλη, ξέχωρα ή συνάμα, με τη μουσική, δημοσιοποίηση της στάσης σου και των κοινωνικοπολιτικών θέσεών σου;
- Το να μπορώ να γράφω μου δημιουργεί μια αίσθηση ελευθερίας, ακόμα μεγαλύτερη από το να μπορώ να λέω δυνατά τις σκέψεις μου, ίσως, γιατί, γράφοντας, το μυαλό κάνει μια ανάλυση, που ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να φτάσει. Είναι τόσα πολλά και γρήγορα όσα συμβαίνουν γύρω μας, που δύσκολα να μην αγγίξουν όχι μόνο καλλιτέχνη, αλλά και τον πιο αδιάφορο Έλληνα. Πολλές φορές γράφω με το όνομα μου, άλλες πάλι με ψευδώνυμο. Δεν κρύβομαι, αλλά προτιμώ οι άνθρωποι να βγάζουν συμπεράσματα από ένα κείμενο – άποψη, παρά από χίλιους άλλους δύο αδιάφορους λόγους. Με χαροποιεί που υπάρχει η δυνατότητα, ηλεκτρονικά τουλάχιστον, να δημοσιεύει κάποιος την άποψή του χωρίς λογοκρισία, αυτό με κάνει να σκέφτομαι πως μερικές φορές η ελευθερία είναι ελεύθερη. Όσο για την ποίηση, πολύ θα ήθελα να μάθω να ποιώ σωστά το λόγο…
- Την πρώτη σου δημόσια εμφάνιση την έκανες στη βουλή των Εφήβων το 1996. Το πολιτικό μας τοπίο, αντίστοιχα, πως το βλέπεις σήμερα;
- 1996 – 2015. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και η ελληνική βουλή παραμένει εφηβική…
- Θα ήθελα να ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας, με το καλλιτεχνικό σου μέλλον. Είσαι νέα, έχεις το χρόνο σύμμαχό σου. Τι επιθυμείς, τι οραματίζεσαι, τι θέλεις να καταθέσεις και πώς να προχωρήσεις στο χώρο του τραγουδιού;
- Θέλω να μπορώ να ονειρεύομαι και να δημιουργώ. Έχω μάθει να περιμένω τα πάντα και το τίποτα. Το ίδιο να περιμένετε και εσείς από εμένα. Τα υπόλοιπα θα μας τα δείξει ο χρόνος.
Ακούστε:
Έλενα Κοσμά «Παραισθήσεις» (Νέο Digital Single)
http://www.ogdoo.gr/diskografia/akou-to-tragoudi-mou/elena-kosma-paraisthiseis-neo-digital-single
Επισκεφτείτε:
Έλενα Κοσμά (Facebook Page)
https://www.facebook.com/pages/Elena-Kosma-%CE%88%CE%BB%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%9A%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%AC/1390507361242012?ref=hl
Τάσος Καραντής
Με την Έλενα Κοσμά, είχα την, καλή, τύχη, να συνεργαστώ μαζί της, στο διαδικτυακό μουσικό περιοδικό, που λειτουργούσα παλιότερα(e-orfeas.gr), όπου είχε τη μόνιμη στήλη της(«Dum Spiro Spero»), αλλά, γενικότερα, έγραφε.
Έτσι και την γνώρισα, ως μια μουσικό-δημιουργό-ερμηνεύτρια, που ήταν, ταυτόχρονα, χρονικογράφος, αρθρογράφος, αλλά και ποιήτρια!
Με την Έλενα, έχουμε παρακολουθήσει μαζί, δεκάδες μουσικές παραστάσεις, έχουν κάνει ατέλειωτες συζητήσεις για την Τέχνη και τη Ζωή, όπου διέκρινα τη δημιουργικότητά της, το κοφτερό πνεύμα της και την πολυσχιδή της προσωπικότητα, κι, ειλικρινά, είμαι πολύ ευτυχής, που – μέσω αυτής της συνέντευξης – σας την παρουσιάζω, με αφορμή το τραγούδι της(που κυκλοφόρησε από το Ogdoo Music Group ), τις «Παραισθήσεις».
Καλή σας ανάγνωση κι ακρόαση!
- Έλενά μου, σε μια συνέντευξη – γνωριμίας, για τους αναγνώστες του δημοσιογραφικού μου μπλογκ TA-SOS (http://www.ta-sos.blogspot.gr/), πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή. Κι εννοώ, το πότε, το πώς και το γιατί, της έναρξης της σχέσης σου με τη μουσική και το τραγούδι.
- Η μουσική! Νομίζω πως γεννήθηκε μέσα μου, μαζί κι αυτή με εμένα. Ένα παιδικό αγιοβασιλιάτικο πλαστικό πιανάκι στη Β’ δημοτικού ήταν αρκετό για να καταλάβουν οι δικοί μου, πως κάτι… μου συμβαίνει. Η συνέχεια δεν ήταν εύκολη, τα μαθήματα πιάνου ήταν ένα είδος πολυτέλειας και φυσικά κανένας δεν πίστευε ότι θα συνεχίσω. Μάλλον περίμεναν πότε θα βαρεθώ. Ευτυχώς που συνέβη το αντίθετο, διαφορετικά βαρετή θα ήταν ζωή μου.
- Ποια ήταν τα πρώτα μουσικά σου ακούσματα (δημιουργοί και φωνές), αλλά κι αυτά, που σου καθόρισαν – αν νομίζεις, πως κάποια συγκεκριμένα σε επηρέασαν καθοριστικά – το ύφος σου, το είδος και την ερμηνευτική τοποθέτηση της φωνής σου.
- Παρότι σπούδασα κλασσική μουσική (πιάνο), ήμουν από εκείνες που πατούσαν διαρκώς τη σουρτίνα για να μην ακούσουν στο ωδείο ότι εκτός από κλασσικά κομμάτια παίζω Χατζιδάκι και Σπανό. Η εποχή των δύο, πιστεύω πως καθόρισε τη μουσική μου παιδεία, έμαθαν δηλαδή από νωρίς τα αυτιά μου να μπορούν να ξεχωρίζουν την καλή από την όχι καλή μουσική. Τόσο οι μετέπειτα μουσικές μου επιλογές, όσο και η έννοια της Τέχνης στη ζωή μου, πιστεύω πως με έχουν επηρεάσει όχι μόνο σε καλλιτεχνικό, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Εύχομαι ταυτόχρονα πως έχουν δημιουργήσει και την δική μου ερμηνευτική ταυτότητα.
- Γράφεις το βιογραφικό σου : «Ολοκλήρωσε τις μουσικές της σπουδές. Είναι δασκάλα πιάνου και ταυτόχρονα εργάζεται ως μουσικός - τραγουδίστρια.». Ήταν μια συνειδητοποιημένη απόφαση, ή, μια καλή, και για σένα και για μας (όπως αποδείχτηκε) συγκυρία, που πήρες την απόφαση για ενασχόληση με το τραγούδι;
- Στα χρόνια του λυκείου προέκυψε το τραγούδι έξω από τους τοίχους του σπιτιού μου. Ήταν η μόνη ευκαιρία που είχα για να μπορέσω να καλύψω οικονομικά τις μουσικές μου σπουδές. Εκείνες βέβαια τελείωσαν, αλλά το τραγούδι παρέμεινε. Ύστερα ήρθαν τα μαθήματα πιάνου για να μπορώ να τραγουδάω εκείνα τα τραγούδια που θα με κάνουν να νιώθω καλά. Τώρα αυτοί οι δύο δρόμοι είναι παράλληλα. Η καλλιτεχνική μου πορεία ήταν και παραμένει δύσκολη μα ταυτόχρονα ενδιαφέρουσα… ακόμα και τα όνειρα κόποις κτώνται.
- Ταυτόχρονα τελειώνεις τις σπουδές σου στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ανοιχτό Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Είναι μια παράλληλη, με τη μουσική, διαδρομή σου;
- Οι σπουδές! Πράγματι, άλλη μια παράλληλη διαδρομή. Διάφορες διαδρομές, θα έλεγα, που έχουν την ίδια κατεύθυνση, το «κέντρο». Δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να φτάσεις εκεί, στο «κέντρο», που δεν είναι ποτέ ίδιο για όλους.
- Έχεις συνεργαστεί με αξιόλογους ανθρώπους της ελληνικής μουσικής σκηνής, αλλά, καλύτερα, να μας μιλήσεις εσύ, γι’ αυτό το κεφάλαιο, της μέχρι τώρα διαδρομής σου, κάνοντας τις στάσεις, που εσύ κρίνεις, ότι πρέπει.
- Οι συνεργασίες είναι οι ωραίες στιγμές της «δουλειάς». Αφήνουν αναμνήσεις και ανεκτίμητης αξίας εμπειρίες. Κάποιες από αυτές ήταν με το Γιάννη Σπανό, τον Γιώργο Κατσαρό, τον Δημήτρη Ιατρόπουλο, τον Δάκη, τον Μιχάλη Βιολάρη, τον Κώστα Μακεδόνα, τον Μιχάλη Δημητριάδη και πολλούς ακόμα αξιόλογους καλλιτέχνες.
- Μόλις κυκλοφόρησε – από το Ogdoo Music Group - το καινούριο τραγούδι σου «Παραισθήσεις» (σε δική σου μουσική και στίχους), όπου λειτουργεί ως προπομπός της πρώτης σου προσωπικής σου δισκογραφικής δουλειάς. Μίλησέ μου για το όλο πρότζεκτ του πρώτου επερχόμενου δίσκου σου.
- Οι «Παραισθήσεις» είναι ένα δείγμα, ή, μάλλον, μια πρώτη γνωριμία, μια κι είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζω κάτι τόσο πολύ δικό μου. Στα επόμενα σχέδια μου είναι η δημιουργία μιας ολοκληρωμένης δισκογραφικής δουλειάς με δικά μου τραγούδια. Το Ogdoo Music Group στηρίζει τα βήματά μου και το ευχαριστώ.
- Χρονογραφήματα και άρθρα σου σχολίων δημοσιεύονται στον Τύπο και σε ηλεκτρονικά περιοδικά, ενώ έχεις κυκλοφορήσει και δυο ποιητικές συλλογές. Αυτή είναι η άλλη, ξέχωρα ή συνάμα, με τη μουσική, δημοσιοποίηση της στάσης σου και των κοινωνικοπολιτικών θέσεών σου;
- Το να μπορώ να γράφω μου δημιουργεί μια αίσθηση ελευθερίας, ακόμα μεγαλύτερη από το να μπορώ να λέω δυνατά τις σκέψεις μου, ίσως, γιατί, γράφοντας, το μυαλό κάνει μια ανάλυση, που ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να φτάσει. Είναι τόσα πολλά και γρήγορα όσα συμβαίνουν γύρω μας, που δύσκολα να μην αγγίξουν όχι μόνο καλλιτέχνη, αλλά και τον πιο αδιάφορο Έλληνα. Πολλές φορές γράφω με το όνομα μου, άλλες πάλι με ψευδώνυμο. Δεν κρύβομαι, αλλά προτιμώ οι άνθρωποι να βγάζουν συμπεράσματα από ένα κείμενο – άποψη, παρά από χίλιους άλλους δύο αδιάφορους λόγους. Με χαροποιεί που υπάρχει η δυνατότητα, ηλεκτρονικά τουλάχιστον, να δημοσιεύει κάποιος την άποψή του χωρίς λογοκρισία, αυτό με κάνει να σκέφτομαι πως μερικές φορές η ελευθερία είναι ελεύθερη. Όσο για την ποίηση, πολύ θα ήθελα να μάθω να ποιώ σωστά το λόγο…
- Την πρώτη σου δημόσια εμφάνιση την έκανες στη βουλή των Εφήβων το 1996. Το πολιτικό μας τοπίο, αντίστοιχα, πως το βλέπεις σήμερα;
- 1996 – 2015. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και η ελληνική βουλή παραμένει εφηβική…
- Θα ήθελα να ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας, με το καλλιτεχνικό σου μέλλον. Είσαι νέα, έχεις το χρόνο σύμμαχό σου. Τι επιθυμείς, τι οραματίζεσαι, τι θέλεις να καταθέσεις και πώς να προχωρήσεις στο χώρο του τραγουδιού;
- Θέλω να μπορώ να ονειρεύομαι και να δημιουργώ. Έχω μάθει να περιμένω τα πάντα και το τίποτα. Το ίδιο να περιμένετε και εσείς από εμένα. Τα υπόλοιπα θα μας τα δείξει ο χρόνος.
Ακούστε:
Έλενα Κοσμά «Παραισθήσεις» (Νέο Digital Single)
http://www.ogdoo.gr/diskografia/akou-to-tragoudi-mou/elena-kosma-paraisthiseis-neo-digital-single
Επισκεφτείτε:
Έλενα Κοσμά (Facebook Page)
https://www.facebook.com/pages/Elena-Kosma-%CE%88%CE%BB%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%9A%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%AC/1390507361242012?ref=hl
Τάσος Καραντής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου